李白、山中問答
Lĭ Bái (701-762): Shān zhōng
wèn dá
問余何意 棲碧山 Wèn yú hé
yì qī bì shān
笑而不答 心自閑 Xiào ér bù
dá xīn zì xián
桃花流水 窅然去 Táo huā liú shuĭ
yăo rán qù
別有天地 非人間 Bié yŏu tián
dì fēi rén jiān
(七言絶句)
Frage und Antwort in den
Bergen
Du fragst, warum
ich
In den blauen
Berge weile.
Ich lächle, sage
nichts,
Wahre im Herzen
die Stille.
Pfirsichblüten
treiben im Wasser
Hin zu den
dämmernden Fernen;
Himmel und Erde
sind hier
Anders als in
der Menschenwelt.
(In:
John Blofeld, Der Taoismus.
Diederichs Gelbe Reihe 61, Seite 112.
(Chin. → Engl. → Dt!)
李白, 山中問答 Ri Haku: Sanchū mondō
余に問う何の意ありてか碧山に棲むと
Yo ni tou
nan no i arite ka hekizan ni sumu to
笑って答えず 心自から閑なり
Waratte
kotaezu kokoro onozu kara kan nari
桃花流水窅然として去る
Tōka ryūsui
yōzen to shite saru
別に天地の人間に非ざる有り
Betsu
ni tenchi no jinkan ni arazaru ari.
人が私に「何故こんな人里離れた山奥にこもっているのか」と尋ねられても、笑って答えなかった。私の心は長閑なのです。見たまえ、桃の花びらが川の流れに散り、遥か彼方へ流れて行くではないか。ここは浮き世離れした素晴らしい別天地なのだ。
Hito ga watashi ni „naze konna hitozatobanareta yamaoku ni komotte iru no ka“ to tazuneraretemo, waratte kotaenakatta. Watashi no kokoro wa nodokana no desu. Mitamae, momo no hanabira ga kawa
no nagare ni chiri, haruka kanata he nagarete yuku dewa nai ka? Koko wa ukiyobanareshita subarashii betsu tenchi na no da.